SÜMER TABLETLERİ – ENKİ’NİN SÖZLERİ 4.TABLET

ALALU’NUN GEMİSİ NİBİRU’YA GİDİYOR

Yükselişin sözleri ışınlandı Nibiru’ya; Nibiru’da büyük bir bekleyiş başladı. Abgal büyük bir güvenle yönlendiriyordu arabayı; Kingu’nun, Ay’ın çevresinde bir çember çizdi; onun ağ güçleriyle hız kazandı. Bin lig, on bin lig boyunca yol aldı Lahmu‘ya (Mars) doğru. Onun ağ gücüyle Nibiru’ya doğru bir yön kazandı. Lahmu’nun ötesinde Dövülmüş Bilezik (asteroid kuşağı) fırıl fırıl dönmekteydi; Abgal hünerle ışıldattı Ea’nın kristallerini ki açılmış yolu bulabilsin.

Kısmet onun yüzüne güldü. Bileziğin ötesine geçtiğinde araba Nibiru’dan ışınlanmış işaretleri alıyordu artık; yuvaya doğruydu yön. İleride, karanlıkta Nibiru’nun kırmızımsı ışıltısı; tam görülecek manzara. Araba artık ışınlanan işaretlerle yönlendiriliyordu. Nibiru’nun etrafında üç kez turladı, onun ağ gücüyle yavaşladı. Gezegene yaklaşırken , görebiliyordu Abgal atmosferdeki gediği.

Getirmekte olduğu altını düşününce kalbi daraldı. Atmosferin kalınlığından geçerken ışıldadı araba, sıcaklığı dayanılmazdı. Abgal beceriyle yaydı arabanın kanatlarını ki inişini sağlasın. Ötede arabaların yeri uzanmaktaydı, davetkar bir manzara. Abgal arabayı ışıklarla seçilmiş bir yerde yere indirdi yavaşça. Kapağı açtı; aman, ne kadar büyük bir kalabalık toplanmıştı.

ANU ABGAL’I KARŞILIYOR, ALTIN TOZLARI İŞE YARIYOR.

Anu ona doğru yaklaştı, kucaklayıp sıcak sözler söyleyerek hoş karşıladı. Kahramanlar arabaya koşturdular; altın sepetlerini dışarıya taşıdılar. Sepetleri başlarının üzerinde taşıyorlardı. Orada toplananlara zafer söylevi çekti Anu. Kurtuluş burada diyordu halka. Abgal’a eşlik ettiler saraya dek; dinlensin ve tüm eşlik ettiklerini anlatsın diye. En göz alıcı manzaraydı altın; bilginler çabucak götürdüler onları ki;

En incesinden toza döndürüp göğe doğru fırlatmaya hazırlasınlar. ( Bu gün biliyoruz ki atmosferde ki ozon tabasındaki delik yada incelmeler altın tozlarıyla kapatılabilir) İşlemek bir şar aldı; sınamalar bir şar sürdü. Roketlerle yükseklere taşındı tozlar, kristallerin ışınlarıyla serpildiler. Gediğin olduğu yerde bir iyileşme başladı. Neşeyle doldu saray; ülkede bolluk bereket bekleniyordu. Anu iyi haberi Dünya’ya ışınladı. Altın kurtuluş getiriyor. Altın çıkartmaya devam edilmeli.

ABGAL DAHA ÇOK ALTIN İÇİN DÜNYA’YA DÖNÜYOR

Nibiru Güneş’in yakınına gelince altın tozları onun ışınlarından dolayı bozuldu. Atmosferdeki iyileşme azaldı; gedik yine eski büyüklüğüne döndü. Anu, Abgal’a Dünya’ya dönmesini emretti; arabada daha çok kahraman vardı. İç kısımlarına daha çok suyu emen ve tüküren konulmuştu. Onlarla birlikte Abgal’a yardımcı kılavuzluk eden Nungal da arabadaydı. Abgal Eridu’ya döndüğünde büyük sevinç yaşandı.

EA NASIL DAHA ÇOK ALTIN BULACAĞINI DÜŞÜNÜYOR

Ne çok selamlaşma, ne çok kucaklama. Yeni su işlerini Ea dikkatle inceleyip düşündü. Yüzü gülüyordu ama kalbi sıkışmaktaydı. Şar zamanı gelince Nungal arabaya binmiş ayrılmaya hazırdı. Arabanın iç kısımlarında yalnızca bir kaç sepet altın vardı. Ea yüreğinde, Nibiru’nun hayal kırıklığını şimdiden hissediyordu. Ea ile Alalu konuştular, bilinenleri bir daha tartıştılar.

Göksel savaş sırasında kesilen Tiamat’ın (Dünya’nın atası gezegen) başı idiyse Dünya, altın damarlarının kesilip ikiye ayrıldığı boynu neresiydi? Dünya’nın iç kısımlarından dışarı çıkan altın damarları neredeydi? Gök odasına binen Ea dağların ve vadilerin üstünden geçmişti. Okyanuslarla ayrılmış karaları tarayan ile incelemişti. Tekrar tekrar aynı gösterge görülüyordu. Kuru toprağın kuru topraktan koparılıp açıldığı yerde Dünya’nın iç kısımları ortaya çıkmıştı.

EA ALTININ AFRİKA’DA, TOPRAK ALTINDA OLDUĞUNU KEŞFEDİYOR

Kalp şeklini alan kara kütlesinin alt kısımlarında altın damarları boldu. Ea  bu bölgeye Abzu ( Güneydoğu Afrika) adını verdi, altının doğum yeri anlamına. Sonra Ea, Anu’ya şu bilgelik sözlerini ışınladı. Dünya gerçekten de altınla dolu; altın sulardan değil, damarlardan alınmalı. Dünya’nın sularından değil, iç derinliklerinden çıkartılmalı altın. Okyanusun ötesinde bir bölgeden, Abzu olarak bilinsin, bolca altın çıkartılabilir.

(Kalp şeklini alan kara kütlesi ifadesi dikkat çekicidir. Bu tanımlama ancak bir kara kütlesinin üstten fotoğraflanması ile mümkündür. Bunun kaç bin yıl önce olduğunu düşünüyoruz? Belkide 100 bin yıl. Peki bu kalp şekli bir ilkel insan tarafından tanımlanabilir miydi? Bu tanılama ancak üstten çok yukarıdan bir gözlemleme sonucu ile olabilir, demekki bu tabletleri yazan kişiler gerçekten de yüksek bir medeniyetin evlatları olarak dünyaya geldiler. Afrika kıtası bildiğiniz bir kalp şeklindedir. Kalp ile kıyaslanması ise, insan anatomisini çok iyi bilen bir kişi tarafından söylenebilir. Afrika kıtası bir kalbe benzer. Afrikayı bu sözcük ile tanılamışlar.

Tabletler boyunca Anuların yeryüzünün çeşitli bölgelerinde altın arayışı içinde olduklarına, her kıtada arama çalışmaları yapıp gittikleri heryerde bir medeniyet inşaa ettiklerine şahit olacaksınız. Bu durum Kuran’da şöyle geçer.

Rum Süres 9: Yeryüzünde gezip dolaşmıyorlar mı? Böylece kendilerinden öncekilerin nasıl bir sona uğradıklarını görsünler. Onlar, güç bakımından kendilerinden daha üstün idiler, toprağı alt-üst etmişler ve onu, kendilerinin imar ettiğinden daha çok imar etmişlerdi. Elçileri de, onlara açık delillerle gelmişti. Demek ki Allah onlara zulmetmiyordu, ancak onlar kendi nefislerine zulmediyorlardı.

Fatır Süresi 44: Yeryüzünde dolaşıp da, kendilerinden öncekilerin sonlarının nasıl olduğuna bakmadılar mı? Onlar kendilerinden daha güçlü idiler. Göklerde ve yerde hiçbir şey Allah’ı aciz bırakamaz. Muhakkak ki O bilendir, güç yetirendir.)

ANU ENLİL’İ  DE DÜNYA’YA GÖNDERİYOR

Sarayda büyük bir şaşkınlık vardı, alimler ve danışmanlar Ea’nın sözleri üstünde düşündüler; altının elde edilmesi konusunda tam bir fikir birliği vardı ama bunun Dünya’nın iç kısımlarından nasıl çıkartılacağı hakkında da pek çok tartışma. Toplananlar arasından bir prens söz aldı, Enlil’di bu, Ea’nın üvey kardeşi. Önce Alalu, sonra damadı Ea tüm umutları suya bağladı.

Suyun altını sayesinde kurtuluş güvencesi verdiler. Şar be şar bekledik hepimiz kurtuluşu; şimdi başka sözler duymaktayız; hayallerin bile ötesinde bir göreve kalkışmaktan söz ediyorlar, altın damarlarının kanıtları gerek; başarıyı sağlayacak bir plan yapmalı. Enlil toplananlara böyle dedi; sözlerini dinleyenlerin çoğu onunla aynı fikirdeydi. İzin verinde Enlil gitsin Dünya’ya diyordu Anu.

Kanıtı elde etsin, ortaya bir plan koysun. Onun sözlerine kulak verilsin, sözleri emir kabul edilsin. Toplananlar oy birliğiyle razı oldular, Enlil’in uçuş görevi onaylandı. Enlil baş naibi Alalgar ile Dünya’ya gitmek üzere yola çıktı; Alalgar’dı kılavuzu. Her birine birer gök odası verilmişti. Anu’nun, kralın sözleri, kararları Dünya’ya ışınlandı. Görevin komutasını Enlil ala, sözleri emir biline.

ENLİL DÜNYA’DA KOMUTAYI ELE ALIYOR

Enlil Dünya’ya vardığında üvey kardeşi Ea onu sevgiyle kucakladı, kardeşin kardeşi karşıladığı gibi hoş karşıladı Ea, Enlil’i. Enlil, Alalu’nun huzurunda hürmetle eğildi, pek zayıf çıktı Alalu’nun hoş geldin sözleri. Kahramanlar Enlil’e heyecanla hoş geldin, diye bağırdılar; komutandan çok şey bekliyorlardı. Enlil beceriyle emretti gök odalarının birleştirilmesini.

Bir gök odasıyla yükselip süzüldü; baş naibi Alalgar onun kılavuzuydu. Abgal’ın kılavuzluğunda Ea da bir gök çemberine bindi, onları Abzu’ya götürecek yolu gösterdi. Kuru toprakları taradılar, okyanuslara dikkatle baktılar. Yukarı denizden aşağı denize dek karaları taradılar. Yukarıda ve aşağıda ne varsa hesaba döktüler. Abzu’da toprağı sınadılar. Gerçekten de oradaydı altın, pek çok toprak ve kayayla kaynaşıp birleşmişti.

ENLİL DAHA ÇOK ŞEHİR VE HAVA LİMANI PLANLIYOR

Sularda bulunduğu gibi saf değildi, bir karışımın içine saklanmıştı. Eridu’ya geri döndüler; buldukları üstünde düşündüler. Eridu’ya yeni görevler verilmeliydi, Dünya’da tek başına devam edemez. Böyle diyordu Enlil; büyük bir planı tarif ediyor, çok daha geniş bir görev öneriyordu. Daha çok kahraman getirilmeliydi buraya, daha çok yerleşim kurulmalıydı. Dünya’nın derinliklerinden altını çıkartmak için, altını karışımın içinden ayırmak için.

Gök gemileriyle ve arabalarla taşınmalı, bu işleri yapmak için iniş yerleri olmalı. Yerleşimlerden kim sorumlu olacak, Abzu’nun komutasını kim alacak? Böyle soruyordu Ea, Enlil’e. Genişleyen Eridu’nun komutasını kim alacak, yerleşimleri kim denetleyecek? Böyle diyordu Alalu. Gök gemilerinin ve iniş yerinin komutası kimde olacak, diye soruyordu Anzu. Şöyle yanıtladı Enlil: Anu Dünya’ya insin, kararları o versin.

ANU DÜNYA’DAKİ PLANLAR ÜZERİNE SON KARARI VERMEK İÇİN DÜNYA’YA GELİYOR

Şimdi bu, Anu’nun nasıl Dünya’ya geldiğinin, Ea ve Enlil’in nasıl kura çektiğinin, Ea’ya nasıl Enki unvanının verildiğinin, Alalu’nun nasıl ikinci kez Anu’yla güreştiğinin hikayesidir. Bir gök arabasıyla yolculuk etti Anu Dünya’ya; gezegenlerden geçen yolu izledi. Lahmu’nun (Mars) çevresinde kılavuzu Nungal bir tur attı ki Anu yakından bakabilsin.

Bir zamanların Kingu’su olan Ay’ın çevresinde turlayıp hayranlıkla baktılar. Orada da altın bulabilme şansı göze alınabilir mi, diye geçirdi içinden Anu. Sazlıkların yanı başındaki sulara indi arabası. Onun gelişi için sazdan sandallar hazırlatmıştı Ea, Anu yelken açıp çıkacaktı karaya. Yukarıda gök odaları süzülmekteydi; krallara layık bir karşılamaydı bu. En öndeki sandaldaydı Ea; kral babasını ilk karşılayan olmak istiyordu.

Anu’nun önünde eğildi, sonra Anu onu kucakladı. Evladım, ilk oğlum! diye haykırdı Anu ona. Eridu’nun meydanında kıtalar halinde durmaktaydı kahramanlar; krallarının Dünya’ya gelişini krallara layık biçimde karşılıyorlardı. Tam önlerinde durmaktaydı Enlil, komutanları. Kral Anu’nun önünde saygıyla eğildi ve Anu onu göğsüne kapatıp kucakladı. Alalu da orada, ne yapacağını bilmez bir halde durmaktaydı.

Anu onu da selamladı. Yoldaşlar gibi el sıkışalım, dedi Alalu’ya. Biraz ikircikli, öne doğru bir adım attı Alalu ve Anu’yla el sıkıştı. Anu için bir yemek hazırlanmıştı; akşam vakti Ea’nın onun için inşa ettiği sazdan kulübeye çekildi. Ertesi gün, Ea’nın başlattığı hesaba göre yedinciydi; dinlenme günü. Keyif çatmakla ve kutlamalarla geçen bir gündü, kralın gelişine layık bir gün.

ANU DÜNYA’YI GEZEREK GÖZLEMLİYOR

Ertesi gün Anu’nun huzuruna çıkan Ea ve Enlil bulguları sundular. Ne yapıldığını ve neler yapmak gerektiğini onunla tartıştılar. Şu toprakları ben de göreyim, diyordu Anu onlara. Hepsi gök odalarıyla göğe çıktılar, denizden denize uzanan karaları gözlemlediler. Abzu’ya dek uçtular, altını gizleyen toprağına indiler. Altını çıkartmak çok güç olacak, diyordu Anu. Altını çıkartmakta şarttı.

Yüzeyin ne kadar derininde olsa da altın, mutlaka çıkarılmalı. Ea ve Enlil bu amaca uygun araçlar tasarlasın, kahramanlara görevler dağıtsınlar. Altını topraktan ve kayadan nasıl ayıracaklarını, Nibiru‘ya som altını nasıl göndereceklerini araştırıp bulsunlar. Bir iniş yeri inşa edile, Dünya’daki görevlere daha çok kahraman atana. Böyle diyordu Anu iki oğluna; içinden de göklerde istasyonlar olsa, diye geçiriyordu.

ANU GÖREV DAĞITIMI YAPIYOR

Anu’nun buyrukları böyleydi, Ea ve Enlil aynı fikirdeydi, saygıyla huzurunda eğildiler. Akşamlar oldu, sabahlar oldu; hep birlikte Eridu’ya döndüler. Eridu’da bir meclis topladılar; görevler ve yapılacak işler paylaşıldı. Eridu‘yu kuran Ea ilk söz alandı. Eridu’yu kurdum, bu bölgede başka yerleşimler de kurulsun, Edin ( Kutsal kitaplarda ki Aden. İleri de yarattıkları Adamu‘yu=Adem Nibiru’lular buraya getirecek) olsun adı, dimdik duranların meskeni anlamına, bundan böyle bu adla bilinsin.

Edin’in komutanı ben olayım, Enlil de altın çıkartma işine girişsin. Enlil bu sözlere öfkelendi; çok yanlış bu plan, dedi Anu’ya. Kumanda etmede ve görevleri yerine getirmede ben daha iyiyim, gök gemilerine ilişkin bilgiye sahibim. Dünya’dan ve onun sırlarından kardeşim Ea daha iyi anlar; Abzu’yu keşfeden o, Abzu’nun efendisi yapın onu. Anu bu öfkeli sözleri can kulağıyla dinledi; kardeştiler ama yine de üveydiler.

İlk oğul ile yasal varis sözleri silah gibi kullanarak didişiyorlardı. Ea ilk oğuldu; bir cariye doğurmuştu onu Anu’ya. Daha sonra Antu’dan, Anu’nun eşinden doğmuştu Enlil. Anu’nun üvey kız kardeşlerinden biriydi Antu, böylece Enlil yasal varis oluyordu.

ANU ZAR ATARAK GÖREV DAĞITIMI ÖNERİYOR

Dolayısıyla sonra doğan oğul ardıllıkta ilk doğan oğuldan önce geliyordu. Böyle bir çatışma altının çıkartılmasını tehlikeye sokabilir, diye korktu Anu. Kardeşlerden biri Nibiru’ya dönmeli ve ardıllık meselesi şimdilik hiç düşünülmemeliydi. Kendi kendine böyle düşünen Anu iki oğluna dönüp onları çok şaşırtan şu teklifi yaptı: Tahta oturmak için Nibiru’ya kim dönecek? Edin’e kim komuta edecek? Abzu’da kim efendi olacak?

Gelin üçümüz arasında zar atıp belirleyelim. Kardeşler sessizdi; bu cüretkar sözler onları gafil avlamıştı. Haydi kura çekelim, dedi Anu. Kısmetin eli sayesinde belirlensin karar. Üçü, baba ve oğulları el sıkıştılar. Kura çektiler ve işleri kuraya göre paylaştılar. Anu Nibiru’ya dönecekti, hükümdar olarak tahtında oturacaktı. Edin Enlil’e düştü, adının gereği gibi emirler efendisi olacaktı. Daha çok yerleşim kuracak, gök gemilerinin ve onların kahramanlarının sorumluluğunu üstlenecek, denizlerin engeline rastlayana dek tüm toprakların önderi o olacaktı. Ea’ya hakimiyet bölgesi olarak denizler ve okyanuslar düştü. Suların engelinden sonraki topraklar onun tarafından idare edilecek, Abzu’da efendi olacak, hünerle çıkartacaktı altını.

Enlil kısmetine çıkanı uygun buldu; kısmetin eline saygıyla boyun eğdi. Ea’nın gözleri aşkla doldu; Eridu’dan ve Edin’den ayrılmayı hiç istemedi. İzin ver de Ea, sonsuza dek evi bilsin Eridu’yu dedi Anu,  Enlil’e. Suya ilk inenin o olduğu sonsuza dek hatırlansın. İzin ver de Ea, Dünya’nın efendisi olarak bilinsin; ünvanı dünyanın efendisi olsun. Babasının sözlerini hürmetle eğilerek kabul etti Enlil; dönüp ağabeyine şöyle dedi: Bundan böyle ünvanın Enki‘dir, Dünya’nın efendisi anlamına . Bende emirler efendisi olarak bilineceğim. Toplanan kahramanlara bu kararları açıkladı Anu, Enki ve Enlil. Görevler belirlendi, ufukta başarı göründü, diyordu Anu onlara. Artık size veda ediyorum, Nibiru’ya sakin bir kalple dönüyorum.

ALALU VE ANU GÜREŞİYOR

Alalu öne çıkıp Anu’ya yaklaştı. Çok ciddi bir mesele unutuldu, diye bağırdı. Dünya’nın komutası bana bırakıldı; altın bulduğumu Nibiru’ya duyurduğumda bu söz verilmişti bana. Nibiru’nun tahtına çıkma iddiamdan vazgeçmiş değilim. Anu’nun her şeyi oğullarıyla paylaşması, menfur bir hareket. Böyle karşı çıktı Alalu, Anu’ya ve onun kararlarına. İlk başta tek söz etmedi Anu, sonra öfkeyle konuştu:

Münakaşamızı sona erdirmek için ikinci kez güreşelim; hemen buracıkta. Hor gören bir tavırla giysilerini çıkardı Alalu; Anu da soyundu. Tamamen soyunan iki asil göğüs göğüse mücadeleye başladı, bu çok büyük bir kapışmaydı. Alalu diz büktü, yüz üstü yere kapaklandı. 

Bastırdı ayağını Alalu’nun göğsüne Anu; güreşin galibi oracıkta belli olmaktaydı. Güreşerek verildi karar; kral benim. Nibiru’ya dönmeyecek Alalu. Böyle diyerek ayağını çekti Anu, yere kapaklanan Alalu’nun böğründen. Şimşek hızıyla fırladı yerden Alalu, bacaklarından tutup yere çekti Anu’yu. Ağzını açtı kocaman; Anu’nun hayalarını ısırıp koparttı. Alalu yutuverdi Anu’nun erliğini. Anu’nun acıyla haykırışı göğe dek ulaştı; yere düştü, yaralı. Enki düşen Anu’nun yanına koştu; kahkahalarla gülen Alalu’yu yakaladı. Kahramanlar kulübesine taşıdılar Anu’yu, Alalu’ya lanetler yağdırıyordu. Adalet yerini bulsun, diye bağırdı naibine Anu. Işın silahınla vur Alalu’yu. Hayır! Hayır, diye haykırdı Enlil. Adalet yerini buldu; onun içine zehir doldu. Alalu’yu saz kulübelerden birine taşıdılar, ellerini ayaklarını bir esir gibi bağladılar.

ALALU YARGILANIYOR

Şimdi bu, Alalu’nun yargılanışının ve daha sonra Dünya’da ve Lahmu‘da neler olduğunun hikayesidir. Sazdan kulübesinde Anu acıyla kıvranıyordu, Enki ona şifa veriyordu. Sazdan kulübesinde Alalu oturmuş, ağzından köpükler fışkırıyordu; Anu’nun erliği içinde ağır bir yük gibiydi. Sanki Anu’nun menisiyle içi gebe kalmıştı, doğum yapacak bir kadın gibi şişkindi karnı. Üçüncü gün dindi Anu’nun acısı; gururu çok kırılmıştı. Nibiru’ya dönmek istiyorum derhal, diyordu iki oğluna Anu. Ama öncesinde Alalu yargılanmalı; bu suça uygun bir ceza almalı. Nibiru yasalarına göre, yedi yargıç olmalıydı; en yüksek rütbeli olan ise onlara başkanlık etmeliydi. Eridu’nun meydanına toplandı kahramanlar, Alalu’nun yargılanmasını görmeye. ( Yedi sayısının kutsallığını Sümerlerdede olduğunu görüyoruz. 7 Evren, dünya’nın yedinci gezegen oluşu, haftanın yedi günden oluşması, karar vericiler olarak 7 kişinin görevli olması, 7 basamaklı yapılar kurmaları gibi)

DAVA BAŞLIYOR

Yargılayan yediler için yedi kürsü konulmuştu; başkanlık edecek Anu‘nun ki en yüksek olanıydı. Sağına Enki oturdu; Enlil ise Anu’nun sol yanında yerini aldı. Enki‘nin sağına Anzu ve Nergal yerleşti. Abgal ile Alalgar ise Enlil’in soluna. Yargılayan yedilerin karşısına getirildi Alalu; elleri ve yakları çözüldü. İlk söz alan Enki’ydi. Adil bir güreş karşılaşmasında Alalu, krallığı Anu’ya kaptırdı.

Ne diyorsun Alalu? Enki ona bu soruyu sordu. Adil bir güreş karşılaşmasının sonunda, krallığı Anu’ya kaptırdım, dedi Alalu. Yenilen Alalu menfur bir suç işledi, Anu’nun erliğini ısırıp yuttu. İşte böyle yaptı Enlil suçlamayı. Cezası ölümdür dedi Enlil. Ne diyorsun Alalu, diye sordu Enki kayınbabasına. Sessizlik; Alalu cevap vermedi. Hepimiz bu suça tanık olduk, diyordu Alalu.

ALALU KONUŞUYOR

Hüküm buna uygun olmalı. Söylemek istediklerin varsa, karar belirlenmeden konuş, dedi Enki Alalu’ya. Çöken sessizlikte Alalu yavaş yavaş başladı konuşmaya. Nibiru’da kraldım; ardıllık hakkım gereği hükmetmekteydim. Anu sakimdi benim. Prensleri ayaklandırdı, bana güreşte meydan okudu. Dokuz sayılı tur boyunca Nibiru’da kraldım; krallık benim soyuma aitti.

Tahtıma Anu geçip kuruldu; canımı kurtarmak için kaçıp tehlikeli bir yolculukla uzaktaki Dünya’ya vardım. Nibiru’nun kurtuluşunu yabancı bir gezegende keşfeden bendim: Alalu. Bana Nibiru’ya döneceğim, tekrar hükmedeceğime dair adil bir söz verildi. Sonra Ea geldi Dünya’ya; uzlaşma gereği Nibiru’da daha sonra tahta çıkacak kişi olarak belirlenen kişi. Sonra Enlil geldi, Anu’dan gelen ardıllığın iddiasındaydı.

Sonra Anu geldi, Ea’yı kurayla kandırdı; onu Dünya’nın efendisi, Enki ilan etti. Nibiru’da değil Dünya’da efendi olacaktı. Sonra komuta Enlil’e teslim edildi, Enki’ye ise uzaktaki Abzu’ya gitmek düştü. Tüm bunlar kalbimi sıkıştırdı; utançtan ve öfkeden patlayacak gibi oldum. Derken Anu ayağını bastı göğsüme, sıkışan kalbimi eziyordu.

ANU KONUŞUYOR

Sessizlik çökünce Anu söz aldı: Asil soyum ve kanun gereğince, adilce güreş tutarak tahtı kazandım. Sen ise erliğimi kopartıp yuttun; soyum devam edemeyecek artık. Enlil söz aldı: Suçlanan suçunu kabul etti; yargılana ve cezası ölüm ola. Ölüm dedi Alalgar. Ölüm dedi Abgal. Ölüm dedi Nungal. Ölüm Alalu’ya zaten gelecek; yutup içine aldığı şey onu öldürecek diyordu Enki. Ölene dek Dünya’da hapsedelim, Alalu’yu, diyordu Anzu. Onların sözleri üstünde düşünmekteydi Anu.

KARAR VERİLİYOR, ALALU MARS’A SÜRÜLÜYOR

Hem öfkeye hem de acımaya boğulmuştu. Sürgünde ölsün, cezası bu ola, deyiverdi Anu. Şaşkınlık içinde birbirine baktı diğer yargıçlar. Ne diyor Anu, diye meraklandılar. Ne Dünya’da ne de Nibiru’ya sürgün edilecek, diyordu Anu. Yol üstünde Lahmu (Mars)  gezegeni, su ve atmosferle donamış. Enki, Ea iken orada mola vermişti; burasının bir ara istasyon olacağını düşünmüştü.

Onun ağ gücü Dünya’nınkinden daha az kuvvetli, hesaba katılırsa faydamıza olabilir. Alalu gök arabasına götürülsün, Ben Dünya’dan ayrılırken o da benimle yolculuk edecek. Lahmu gezegeni çevresinde çemberler çizeceğiz; Alalu’ya bir gök arabası vereceğiz. Lahmu gezegenine indirilecek. Yabancı bir gezegende sürgün olacak. Kalan günlerini kendi başına sayacak. Anu böyle bildirdi hükmü; heybetle doluydu sözleri.

Alalu’nun bildirdiği hüküm oy birliğiyle kabul gördü, kahramanların huzurunda ilan edildi. Nungal bana kılavuzluk etsin Nibiru yolunda, oradan da kahramanları taşıyıp yine Dünya’ya getirsin. Anzu da yolculuğa katılsın, Lahmu’ya inişten sorumlu olsun. Anu böyle bitirdi buyruklarını. Ertesi gün yola çıkmaya hazırlandılar; gidecek herkes sandallarla götürüldü arabalara.

ANU NİBİRU’YA DÖNÜYOR, ÖNCE MARS’A GİDİYORLAR

Sert zeminde bir iniş yeri hazırlamalısın, diyordu Anu, Enlil’e. Lahmu’nun nasıl bir ara mars gezegeni istasyon olacağına dair planlar hazırlamalısın. Vedalaşıldı; hem hüzün hem neşeyle. Topallayarak bindi arabaya Anu, elleri bağlanmış Alalu da bindi arabaya. Sonra göğe yükselip süzüldü araba, kralın resmi ziyareti de böylece sona erdi. Ay çevresinde bir tur attılar; Anu onun görüntüsüne hayran kaldı. Kırmızı renkli Lahmu’ya (MARS.Marsın kırmızı renkli olarak tanımlanması ancak MARSIN çok net gözlemlemesi ile mümkün olabilir. On binlerce yıl önce ilkel bir insan tarafında bilinmesi mümkündür ? elbetteki değildir.. Bu tabletler bir armağandır.) Lahmu’ya doğru koyuldular yola, iki tur attılar onun etrafında. Bu garip gezegene doğru alçalırlarken başı göğe eren dağlar ve yüzeyinde yırtıklar dikkatini çekti. Ea’nın bir zamanlar konduğu yere baktılar; bir gölün hemen kenarındaydı. Lahmu’nun ağ gücü tarafından yavaşlatıldılar. Arabanın içindeki arabanın içindeki gök odasını hazırladılar. Derken kılavuz Anzu hiç beklenmedik sözler söyledi Anu’ya.

ANZU MARS’TA ALALU İLE BERABER KALACAĞINI SÖYLÜYOR

Lahmu’nun sert zeminine Alalu ile ben de ineceğim, gök odasıyla dönmeyi istemiyorum arabaya. Bu yabancı gezegende Alalu ile kalacağım; ölene dek onu koruyacağım. İçindeki ağudan öldüğünde, (içindeki ağu demek zehir demektir, Alalu, dövüş esnasında Anunun hayalarını kopartıp yutmuştu, Anulardaki hayaların zehirli olduğunu anlamış oluyoruz-sebebini bilmesekte enteresan bir bilgi) gömeceğim onu krallara layık bir mezara. Bana gelince ben ünümü yaptım; Anzu diyecekler, her şeye rağmen bir krala sürgünlüğünde yoldaşlık etti; başkalarının görmediği şeyleri gördü, yabancı bir gezegende bilinmeyenlerle karşılaştı.

ANU ANZU’YU ÖDÜLLENDİRİYOR

Anzu, diyecekler zamanın sonuna dek, bir kahraman gibi öldü. Alalu’nun gözlerinde yaşlar, Anu’nun yüreğinde şaşkınlık vardı. Dileğin hürmet görecek, dedi Anu, Anzu’ya. Şuracıkta sana bir söz vermeme izin ver. Elimi kaldırıp yemin ediyorum sana, bir sonraki yolculukta bir araba Lahmu’nun turuna yanaşacak; gökgemisini sana indirecek. Yaşıyorsan seni bulacak ve seni Lahmu’nun (MARS) efendisi ilan edeceğim.

Lahmu’da bir ara istasyon kurulduğunda, komutanı sen olacaksın. Anzu başını eğdi. Öyle olsun, dedi Anu’ya. Alalu ve Anzu gök odasına götürüldüler, kartal miğferleri ve balık giysileri verildi, yiyecek ve araç gereç de eklendi yanlarına. Gök gemisi çember çizen arabadan ayrıldı; onun inişi arabadan izlendi. Gözden kaybolduğunda; araba Nibiru’ya döndü. Dokuz şar ( Her şar 3600 Dünya yılı) boyunca Nibiru’da kraldı Alalu; sekiz şar boyunca Eridu‘da komutandı. Dokuzuncu şar da ise kısmeti, Lahmu’da sürgün iken ölmek.

DÜNYA’DA VE MARS’DA TESİSLERİN KURULMASINA BAŞLANIYOR

Şimdi bu, Anu’nun Nibiru’ya dönüşünün, Alalu’nun Lahmu’da nasıl gömüldüğünün; Enlil’in Dünya’da iniş yerini nasıl inşa ettiğinin hikayesidir. Nibiru’da Anu neşeyle karşılandı. Neler olup bittiğini Anu, meclise ve prenslere anlattı. Onlardan ne acıma ne de öç alma talep etti. Hepsine önlerindeki işleri tartışma talimatı verdi. Toplananlara, kapsamı çok büyük bir planı şöyle özetledi:

Nibiru’dan Dünya’ya dek ara istasyonlar, Güneş ailesinin hepsini tek bir krallıkta toplayan. Birincisi Lahmu’da (Mars’ta) kurulacaktı; Ay için de ayrıca plan yapılacaktı. Diğer gezegenlerin veya onların çevresinde turlayan kalabalıklar üstünde. Sürekli bir araba kervanını destekleyen ve koruyan istasyonlar kurulacaktı. Dünya’dan altın hiç kesilmeksizin böyle taşınacaktı Nibiru’ya, başka bir yerde daha altın bulunursa ne ala.

Danışmanlar, prensler, alimler Anu’nun planları üstünde düşündüler. Nibiru’nun kurtuluşuyla ilgili planlarda hepsi de bir umut olduğunu gördüler. Alimler ve komutanlar göksel tanrılara dair bilgiyi kusursuzlaştılar. Arabalara ve gökgemilerine yeni türden roket gemiler eklediler. Görevler için kahramanlar seçildi; görevler için çokça şey öğrenildi. Bu planlar Enki’ye ve Enlil’e ışınlanıp  yollandı. (Bu arada kullanılan araba ve gök gemileri dedikleri hava araçlarının ne derece büyük olduğunu hayal edin, bu gemilere kişisel kullanılacak olan roket gemi dedikleri araçlarıda yükleyebiliyorlar. Tabi biz buna doğamız gereği adapte olamıyoruz çünkü henüz böyle bir teknoloji ve medeniyet görmedik. Fakat görmemiş olmamız bunların olmadığını ispatlamaz, ancak henüz çok geride bir ırk olduğumuzu gösterir )

Dünya’daki hazırlıkları hızlandırmaları söylendi. Dünya’da neler olmuş olduğuna ve neler yapılması gerekeceğine dair çokça şey tartışıldı. Enki Alalgar’ı Eridu’ya vali atayıp hızla Abzu’ya yöneldi. Altının, Dünya’nın iç derinliklerinin neresinden çıkartılacağını belirledi. Kahramanlara hangi görevlerin verileceğinin, hangi araçların gerekeceğinin hesaplanması gerekiyordu.

Enki’nin zekasının ürünü olan bir yer yarıcı tasarlandı; bunun Nibiru’da biçimlendirilmesini istedi. Ayrıca yerde bir yarık açmak ve onun iç kısımlarına tüneller yoluyla erişebilmek için Çatırdatan’ı ve Ezen’i  de tasarlamıştı, Nibiru’da Abzu için biçimlendirilecekti. Nibiru’nun alimlerinin üstünde düşünmeleri için başka sorular da sordu.

DÜNYA’DA Kİ KAHRAMANLARIN İHTİYAÇLARI, UZAY ÜSSÜNÜN NEREYE KURULACAĞI GİBİ SORUNLARA ÇÖZÜM BULUNUYOR

Kahramanların sağlığı ve esenliği için gereken ihtiyaçların listesini çıkardı. Dünya’nın hızlı turları kahramanları da altüst ediyordu. Dünya’nın çok hızlı değişen gün ve gece devreleri onları sersemletiyordu. Atmosferi iyi olmasına karşın bazı şeyleri eksik başka şeyleri fazlaydı. Kahramanlar yiyeceklerin aynılığından şikayetçiydiler. Komutanları Enlil Güneş’in Dünya üstündeki ısısından çok kötü etkilenmişti. Serinliği ve gölgeyi özlüyordu.

Enki hazırlıklar yapıyordu Abzu’da. Enlil de gökgemisiyle Edin’in genişliğini taramaktaydı. Dağların ve nehirlerin sayımını yaptı; vadilerin ve ovaların ölçülerini aldı.(Gemideki teknolojiye dikkat ediniz) İniş yerini nereye kuracağını, roket gemilerin yerinin neresi olacağını aramaktaydı. Güneş ısısından kötü etkilenmişti Enlil; serinlik ve gölge bir yer bakınıyordu.

ENLİL LÜBNAN’A UZAY ÜSSÜ VE KENDİNE MESKEN KURUYOR